در این سفر چیزهایی دیدیم که تصاویر یارای بیان آن را ندارند، تلخی محرومیتی که در گفتگو با اهالی روستاها حس میشد قابل ثبت نیست. کاش کنار ما بودید و ذوق اهالی روستاها را میدیدید، امیدی که در خنده کودکان بود را حس میکردید. حین افتتاح سه مدرسه «مهر عظام» در روستاهای بیکاه، جلابی و خورموج برق چشمان کودکان دانش آموزی که به جای یک مخروبه حالا صاحب مدرسهای نونوار بودند را تا با چشمان خود نبینید باور نمیکنید. آن چشمان معصوم، محجوب و خجالتی هزار سخن با تو میگویند و اولینش اینکه، یکسر نومیدی نیست این ایام، انگار نوری در انتهای تونل دیده میشود.